به نام خدای هنر آفرین                            

                                                                                                      صفحه :1

                                                                                          تاریخ :4/6/92

با سلام

ملت عزیز ایران و هنرمندان عزیز ایران زمین مقدمه را میگذارم کنار و به سراغ اصل مطلب میروم

میخواهم از دل هنرمندان این خاک و بوم که تابحال هیچ جایگاهی برای آنها در طول این سالیان مشخص نگردیده برایتان سخن بگویم :

مسئولین هرجای این کشور را که میبینیم برای خود یک انجمن امور صنفی و یک اتحادیه دارد که جوابگوی ارباب رجوع های خود میباشد و اهرمهایی را برای کمک به آنها در نظر میگیرند جالب اینجاست که صنایع دستی هر چندسال یکبار مانند یک گیره لباس به یک نهاد میچسبد و هر روز در یک جا به آن ضربه میزنند .

باید بگویم که  در ماه های اخیر همه جا سخن از سازمان میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری میباشد ولی جالب اینجاست که خبرگزاری ها در هر سایتشان که میبینیم فقط زده اند میراث فرهنگی و گردشگری،که این خود جای سوال دارد جایگاه صنایع دستی کجای این سایتهاست زیر پونزهای دیوار ! در روزنامه میخوانیم سازمان میراث فرهنگی و گردشگری  ؟ نقش صنایع دستی در آنجا کجاست ؟ ماهنرمندان حتی یک سایت مستقل و یک خبرگزاری که اخبار و اطلاعات و راهنمایی کند ما را نداریم و اگر داریم ناشناخته و گاه بدون عناوین و تعطیل هستند حتی در محفل های بزرگ نیز سخنی در میان نیست از صنایع دستی ! مجلس کمیسیونی دارد به نام کمیسیون فرهنگی ،جایگاه  صنایع دستی کجا قرار دارد ؟ به قول مسئولین میراث فرهنگی دولت نهم بیش از دو میلیون هنرمند که کارشان صنایع دستی است را دارا هستیم ولی بدون هیچ جایگاهی . جایگاه ما هنرمندان کجا قرار دارد این را به ما نشان دهید ؟ در همه جا سخن از صادرات غیرنفتی است آیا صنایع دستی نمیتواند بهترین گزینه برای صادرات غیرنفتی باشد ؟ هنرمندان محتاج حمایتهای دولتی هستند تا بتوانند محصولات هنری و خارق العاده خود را عرضه و آنرا به دنیا صادرکنند چرا نباید یک متولی پیدا شود و هنرمندان که از پتانسیلهای بالای برخوردار هستند را شارژ و حمایت کنند و یک برنامه ریزی دقیق و مدون برای انها انجام دهد در قضیه خصوصی سازی سازمانم میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری مشکل بزرگ این است که سه سازمان که هرکدام وظیفه ای سنگین بردوش دارند ،بودجه ای را میگیرند ومن هنرمند که اطلاعی از از این بودجه ها ندارم نمیتوان نظری دهم و اینجاست که سوال برای من پیش می آید که هزینه سازمان صنایع دستی واقعن در کجا خرج میشود ؟ مسئولین محترم در روزهای اخیر شاهدآنیم که معاونت گردشگری و معاونت صنایع دستی را به بخش خصوصی میخواهند واگذارکنند،در رابطه با گردشگری چون من کارشناس نیستم و اطلاعاتی ندارم نمیتوانم سخنی بگویم و این مطلب را میتوانم بگویم که صنایع دستی هتل نیست که از هر مشتری یک مبلغ را دریافت و مالیات و.... را از روی آن بردارد و یا صنایع دستی رستوران و قهوه خانه نیست که بابت فروشش پول نقد از مردم دریافت کند و یا صنایع دستی آژانس مسافرتی نیست که بابت فروش بلیط حق الزحمه دریافت کند ، هنرمند چیزی که از نامش پیداست هنرمند است و با آفریده خود هست که میتواند زندگی خود را بچرخاند  پس چرا مسئولین صنایع دستی را در جایگاه گردشگری میبینند که میخواهند اینگونه بر بدن نحیف آن افتاده و تکه تکه اش کنند هنرمند اگر حمایت نشود منسوخ و به تاریخ خواهد پیوست .

هنرمندان دل پر از درد و غم دارند که در ذیل به تعدادی انگشت شمار از این مسائل گریزی میزنم البته امید دارم که مسئولین جدید آنرا خوانده و نگذارند مانند مسئولین قبل بی اهمیت بماند این موضوع ها  :

                                                                                                  صفحه:2

1 : در طول این سالها تا برین لحظه جایگاه هنرمندان صنایع دستی در هیچ جای ،دفاتر مسئولین جای نگرفته و نشان داده نشده است شاید این بی کفایتی مدیران قبل بوده که نتوانسته اند که هنر و هنرمندان و نبوغ آنها را تبلیغ و به عنوان یک جایگاه فرهنگی کشورمان آنرا به جهان صادر کنند .

2 : فرهنگ چیست ؟ فرهنگ را چگونه میتوان سینه به سینه به دست آیندگان سپرد ؟ در تمالمی حفاری های میراث فرهنگی نشان داده است که سفال ،چرم و......در بیشتر اماکن تاریخی پیداشده است این است فرهنگ و اصالت ، و چه کسانی این مهم را بر دوش دارند هنرمندان صنایع دستی که این فرهنگ و اصالت را سینه به سینه به آیندگان میسپارند پس جایگاه هنرمندان جایگاه باارزش و والایی ست که متاسفانه تا بدین لحظه این جایگاه  به هنرمندان روی خوش نشان نداده است به طور مثال برای نشان دادن نوع کار خود در شبکه جام جم 1 شما باید مبلغ یک میلیون تومان بدهی ودر این برنامه جایزه هم بدهی تا بتوانی کار خود را به دنیا نشان دهی و کسب درآمدی درست شود برای شبکه های ماهواره ای ،این است فرهنگ سازی که با پول هنرمندان بدست می آید .

3 : وضعیت گردش مالی هنرمندان در ایران چگون است برایتان بازگو میکنم : 1 کارگاههای کوچک خانگی 2 کارگاههای کوچک دو الی پنج نفره 3 کارگاه های بزرگ که متاسفانه در این قشر بسیار کم هستند . هنرمندان پتانسیل های بالایی دارند ولی از این پتانسیل تا بحال در جهت مثبت استفاده نگردیده و در واقع برنامه ای برای این پتانسیل در نظرگرفته نشده و مدیران آمده اند و با وامهای 5میلیون و 10 میلیون که این نوعی گداپروری ست نه حمایت از هنرمندان خواسته اند که مشکلات هنرمندان را کم کنند که این به نظر من کار اشتباه و گاه این وامها اصلا در صنایع دستی توسط وام گیرنده خرج نمیشود . کارشناسان خوب و توانا فراوان داریم که میتوانند راهی برای حل این مشکل و استفاده از این پتانسیل را داشته باشند تا این قشر از این نابسامانی خارج شوند .

4 اصل 44 قانون اساسی آمده است که کارهای تحت پوشش دولت که بخش خصوصی نیز میتواند در آن فعال باشد را به بخشهای خصوصی واگذار کنند . حال سوال این است هنرمندی که اکنون در وضعیت مالی خوب و مناسبی قرار ندارد تا مایحتاج کار خود را تامین کند ،چگونه میتواند از هزینه های خصوصی شدن بر آید ؟ هنرمندان کم بنیه و پتانسیل کاری بالایی را داراهستند که نیازمند حمایتهای دولتی میباشند که اگر این حمایتها نباشد در غیر اینصورت نابود خواهند شد به طور مثال : 1 راهکاری برای در اختیار گذاشتن وسایل کار و فروش محصولات برای هنرمندان 2 نمایشگاههای صنایع دستی رایگان با تبلیغ بالا برای این نمایشگاهها که مردم را فرهنگسازی برای خرید جنس داخلی ترغیب کند 3 شرکت دادن هنرمندان در نمایشگاههای خارجی 4ایجاد صندوق حمایت از هنرمندان صنایع دستی 5 کمیته پیگیری و حل مشکلات هنرمندان صنایع دستی 5 بیمه هنرمندان و خارج شدن ان از مدرک دادن فنی و حرفه ای که این خود زیر سوال بردن جایگاه هنرمندان صنایع دستی و صنایع دستی ایران است این عمل باید به شکل اصولی تعئین شود و حتی رشته هایی که جز صنایع دستی نیست و الان به نام صنایع دستی بیمه میشوند را طی یک برنامه ریزی سرو سامان بخشید  7 حق مالکیت اثر معنوی و ثبت شدن اثر هنرمندان تا کسی نتواند کپیبرداری و بنام خود اثرها را ثبت و جای دهد. 8 برگزاری کلاسهای بازرگانی و بازار یابی و کمیته های بازاریابی و فروش برای  فروش محصولات هنرمندان صنایع دستی .

کارشناسان میتوانند راجع به این مسئله ها نظرهای فراوانی و راهکارهایی داشته باشند تا این امر مهم تحقق یابد .

                                                                                                 صفحه :3

5 متاسفانه در روزهای اخیر شاهد آنیم که اشخاصی با منفعتهای شخصی سعی بر هم زدن و به جان هم انداختن هنرمندان کرده اند و تا حدود کمی شاید توانسته باشند تا بدین ترتیب از آب گل آلود ماهی های فراوانی بگیرند و ذهن هنرمندان را درگیر و مشکلات خود را سرپوشی دهند و کسی از انها سوال نکند که این بودجه هایی که به نام صنایع دستی گرفته شده در کجا و چگونه خرج گردیده است آقایان اگر واقعا به فکر هنرمندان و صنایع دستی که جزءی از فرهنگ کشورمان هست بیایید، و چاره ای بجوئید تا راهکاری برای حل مشکلات صنایع دستی داشته باشیم ما دلسوز و سینه سوخته هنر هستیم و عاشق فرهنگ و اصالت کشور مان و اگر چیزی میگوییم از روی دلسوزی بیان میکنیم نه قصد و قرض شخصی هنرمندان گاه طلبهای فراوانی را از سازمان و یا اتحادیه ها دارند که ماهها طول میکشد که بتوانند پول خود را دریافت کنند به نظر شما این خود یک معضل نیست ؟ و.......

6 مهمترین کار در بحث صنایع دستی یک واحد اطلاع رسانی دقیق مانند روزنامه و خبرگزاری ست که فقط مختص صنایع دستی باشد که اگر این امر صورت پذیرد و هنرمندان و علاقمندان به صنایع دستی براحتی میتوانند راهنمایی های خود را از این سایت کسب کنند البته بدون هیچ قصد و قرض سیاسی البته سایتهایی ذر این رابطه فعالیت میکنند که بیشتر آنها غیر فعال میباشند .

7 یک کیسیون در داخل مجلس مختص هنرمندان تشکیل شود تا به خواسته های این قشر که کم نیستند رسیدگی کند تابحال سخنی نبوده شاید کمیسیون فرهنگی مجلس این بار را بر دوش داشته باشد ولی بیشتر به میراث فرهنگی و گردشگری بها داده شده همانگونه که در مسئله خصوصی سازی زوم بیشتر از مسئولین روی گردشگری بود و حتی نامی از صنایع دستی به میان نیامد در بین این عزیزان .

8 حال هنرمندان ایران خواستارهستند :

- افرادی که در معاونت صنایع دستی گروههایی تشکیل داده و کارهایی که از دید ما کور ولی از پشت صحنه واضح و نمایان دست این افراد از دامان صنایع دستی کوتاه شود .

-بودجه هایی که معلوم نیست کجا و چگونه و به اسم صنایع دستی گرفته و خرج شده این بودجه ها را هدف سازی و به نفع هنرمندان استفاده کنند ،نه سودهای بانکی برای بعضی اشخاص

- هنرمندان حق سخنگویی و رای دادن به رئیس اتحادیه ها و انتخاب هئیت رئیسه اتحادیه را داشته باشند .

-نمایشگاههای در طول سال توسط شرکتهای خصوصی به اسم صنایع دستی و سوغات تشکیل میشود که با مجوز سازمان میراث فرهنگی این نمایشگاهها برگزار میگردد ولی متاسفانه در این نمایشگاهها جنسهای چینی ،آلو و لواشک و..... به جای صنایع دستی عرضه میشود که مدارک و عکسهای آن در بین ذهن هنرمندان موجود است و جایگاه واقعی هنرمندان را به سستی میکشاند و همینطور محلهای نامناسب برای زدن این نمایشگاه و فقط پرکردن جیب دلالها متاسفانه ،هنرمندان خواستار پیگیری این قضیه هستند چون گویی برای دلالان باب شده است به نام صنایع دستی و به  کام دلالان جنسهای چینی .

-هنرمندانی که در شهرهای جنوبی کشور و در مناطق ضعیف نشین هستند چگونه میتوانند با توجه به خصوصی شدن و پولی شدن نمایشگاهها در آن شرکت کنند و محصولات خود را بفروش برسانند و یا حتی چگونه میتوانند پول برای گرفتن کارت شناسایی و یا حق عضویت به شرکتهای تعاونی و اتحادیه ها پرداخت کنند که اگر این عمل صورت گیرد و هنرهای اصالت دار ما نابود خواهند شد و فقط ده تا پانزده هنر که درآمدزا هستند میتوانند رشد و نمو پیداکنند و بقیه به فراموشی سپرده خواهد شد و با توجه به پولی شدن نمایشگاههای صنایع

                                                                                                  صفحه:4

دستی نقش دلالها و واسطه ها و فروشندگان محصولات خارجی نمایانتر خواهد گردید و دیگر چیزی به نام نمایشگاه صنایع دستی که فقط هنرمندان آنرا جلوه میبخشند و زیبا میکنند معنایی نخواهد داشت .

9 سوالی که ذهن هنرمندان را بیشتر آزار میدهد اتحادیه ها و یا شرکت تعاونی هایی که قرار است این خصوصی سازی را به آنها تحویل دهند چه کسانی هستند و چه رزومه موفقی در کارنامه خود دارند و درطول این سالیان برای هنرمندان چه کارهای مسمر ثمری را انجام داده اند و آیا میتوان این وظیفه سنگین را برعهده آنها قرار داد ؟ هزینه هایی که داده میشود به چه نحو و چگونه ودر طی کدام دستورالعملی قرار است صورت گیرد چرا این دستورالعمل برای هنرمندان تابدین لحظه روشن نگردیده است و برای حمایت از هنرمندان چه راهکارهایی در نظر گرفته شده چرا کسی توضیح منطقی نمیدهد تا هنرمندان معترض به اینگونه خصوصی سازی عجولانه را قانع کند .

این فقط گوشه ای از مشکلات هنرمندان است که به هر شهری میروی درد و دل هنرمندان را گوش میدهید میدانید و پی میبرید که اینجا به قول آقای بهشتی ویرانه ایست و دوباره باید خشت وگل آن را دوباره روی هم چید تا از نو ساخته شود .

                                            با درود فراوان نیماذاکری سعید

                     هنرمند رشته سراجی سنتی – حکاکی روی چرم – نقاشی روی چرم

                                                       4/6/92